مؤلفه‌های خود اجتماعی در سبک زندگی اسلامی مبتنی‌بر برداشت جوادی آملی از قرآن کریم

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 گروه مشاوره، دانشکده علوم تربیتی و روان‌شناسی، دانشگاه الزهرا(س)، تهران، ایران

2 گروه مشاوره، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران.

چکیده

سبک زندگی، به عنوان مجموعه‌ای از افعال و رفتارهای انسان، براساس جهان‌بینی، انسان‌شناسی و باورهای بنیادی یک تفکر شکل می‌گیرد. این تفکر نه‌تنها خود فردی انسان، بلکه خود اجتماعی او را نیز تحت تأثیر قرار می‌دهد. هدف پژوهش حاضر، شناسایی مؤلفه‌های خود اجتماعی در سبک زندگی اسلامی براساس برداشت آیت‌الله جوادی آملی از قرآن کریم است. این تحقیق در تلاش است تا با بررسی عمیق مفاهیم قرآنی، اصول و ویژگی‌های خود اجتماعی عادل را به‌عنوان یکی از ابعاد سبک زندگی اسلامی معرفی کند و زمینه‌ای برای تعاملات اجتماعی سازنده فراهم آورد. رویکرد پژوهش حاضر کیفی بوده و از روش هرمنوتیک کلاسیک شلایر ماخر برای تحلیل داده‌ها استفاده شده است. این روش به پژوهشگر امکان می‌دهد تا با بررسی دقیق متون و مفاهیم قرآنی، به درک عمیق‌تری از مؤلفه‌های خود اجتماعی در سبک زندگی اسلامی دست یابد. هرمنوتیک کلاسیک، به‌ویژه در روش شلایر ماخر، با تأکید بر فهم عمیق متن و کشف ارتباطات میان اجزای مختلف آن، به‌عنوان یکی از ابزارهای قدرتمند در تحلیل متون دینی شناخته می‌شود. این رویکرد با در نظر گرفتن زمینه‌های تاریخی، فرهنگی و زبانی متن، تلاش می‌کند تا معنای اصلی و مقصود نویسنده یا گوینده را با دقت بیشتری آشکار سازد. چنین روشی نه‌تنها به درک جزئیات ظاهری متن کمک می‌کند، بلکه امکان کشف لایه‌های پنهان و مفاهیم عمیق‌تر را نیز فراهم می‌آورد. در متون دینی، که اغلب سرشار از استعاره‌ها، مفاهیم چندلایه و اصول بنیادین هستند، هرمنوتیک کلاسیک می‌تواند به ‌عنوان ابزاری کارآمد برای استخراج اصول فکری و اخلاقی به کار رود. این روش با تحلیل ساختار کلی متن و ارتباط میان اجزاء، به پژوهشگر کمک می‌کند تا به تفسیری جامع و منسجم دست یابد که نه‌تنها در سطح معنایی، بلکه در سطح کاربردی نیز قابل‌استفاده باشد. یافته‌ها نشان داد ادراک انسان از خود در ارتباط با دیگران (خود اجتماعی) در دو سطح تحولی می‌تواند شکل بگیرد: در سطح نازل، خود اجتماعی‌ظالم و در سطح متعالی، خود اجتماعی‌عادل که از ویژگی‌های سبک‌ زندگی اسلامی است. مؤلفه‌های خود‌اجتماعی عادل عبارتند از: رعایت عدالت اجتماعی، درک متقابل، بسط محبت، همدلی، توجه به تمایز اندیشه‌ها، گوش‌سپاری و به‌گزینی، اصل تمایز، یکپارچگی و خلوص، احترام، رابطۀ حسنه و گفتگو در سطح فهم مراجع. این مؤلفه‌ها براساس آموزه‌های قرآنی استخراج شده‌اند و نشان‌دهنده اصولی هستند که می‌توانند تعاملات اجتماعی را به سمت سازندگی و تعاون هدایت کنند. شناخت مؤلفه‌های خود اجتماعی عادل براساس آیات قرآن کریم، می‌تواند زمینه‌ساز ایجاد سبک زندگی اسلامی و تعاملات مثبت اجتماعی شود. این مؤلفه‌ها نه‌تنها به تقویت روابط فردی و اجتماعی کمک می‌کنند، بلکه بستر مناسبی برای تعاون و مشارکت اجتماعی فراهم می‌آورند. سبک زندگی اسلامی، با تأکید بر عدالت، محبت و احترام متقابل، می‌تواند جامعه‌ای متعادل و هماهنگ ایجاد کند که در آن افراد به جای رقابت ناسالم، به همکاری و همدلی بپردازند. این پژوهش با ارائه اصول خود اجتماعی عادل، گامی در جهت تحقق این هدف برداشته و راهکاری عملی برای ارتقای تعاملات اجتماعی در جامعه اسلامی ارائه می‌دهد.

کلیدواژه‌ها


قرآن کریم.
ابراهیمی مقدم، غلامرضا (1400). اصول جامعۀ مدنی اسلامی از نگاه قرآن. پژوهش‌های اجتماعی اسلامی، 27(1)، ص36-5.
افشانی، علیرضا؛ رسولی‌‌نژاد، پویا؛ کاویانی، محمد؛ سمیعی، حمیدرضا (1393). بررسی رابطه سبک زندگی اسلامی با سلامت اجتماعی مردم شهر یزد. مطالعات اسلام و روانشناسی، 8(14)، ص103-83.
جوادی آملی، عبدالله (1390 الف). ادب قضا در اسلام. قم: نشر اسراء.
جوادی آملی، عبدالله (1372). هدایت در قرآن. تهران: مرکز نشر فرهنگی رجاء.
جوادی آملی، عبدالله (1384). زن در آیه جلال و جمال. قم: انتشارات اسراء.
جوادی آملی، عبدالله (1385الف). سیره رسول اکرم در قرآن. قم: انتشارات اسراء، ج8.
جوادی آملی، عبدالله (1385ب). سروش هدایت، قم: انتشارات اسراء، ج3.
جوادی آملی، عبدالله (1386). مراحل اخلاق در قرآن. قم: انتشارات اسراء.
جوادی آملی، عبدالله (1387الف). نسبت دین و دنیا. قم: انتشارات اسراء.
جوادی آملی، عبدالله (1387ب). دین‌‌شناسی. قم: انتشارات اسراء.
جوادی آملی، عبدالله (1388الف). تسنیم. قم: انتشارات اسراء، ج12.
جوادی آملی، عبدالله (1388ب). پیامبر رحمت. قم: انتشارات اسراء جوادی.
جوادی آملی، عبدالله (1388ت). اسلام و روابط بین‌‌الملل. قم: انتشارات اسراء.
جوادی آملی، عبدالله (1389پ). جامعه در قرآن (تفسیر موضوعی قرآن کریم). قم: انتشارات اسراء.
جوادی آملی، عبدالله (1389ت). انتظار بشر از دین. قم: انتشارات اسراء.
جوادی آملی، عبدالله (1389چ). سیره پیامبران در قرآن. قم: انتشارات اسراء، ج7.
جوادی آملی، عبدالله (1389ذ). اسلام و محیط‌‌زیست. قم: انتشارات اسراء.
جوادی آملی، عبدالله (1389س). تسنیم. قم: انتشارات اسراء، ج10.
جوادی آملی، عبدالله (1389ع). ولایت‌ فقیه. قم: انتشارات اسراء.
جوادی آملی، عبدالله (1390ب). منزلت عقل در هندسه معرفت دینی. قم: انتشارات اسراء.
حسین‌‌پور، رضا؛ بلایی اسکویی، آزیتا؛ کی‌‌نژاد، محمدعلی (1396). تبیین سبک زندگی اسلامی (رضوی)؛ راهکارهایی در جهت تداوم آن در جامعه ایرانی. فرهنگ رضوی، 5(19)، ص39-7.
خواجه‌‌نوری، بیژن؛ پرنیان، لیلا؛ همت، صغری (1393). مطالعه رابطۀ سبک زندگی و هویت اجتماعی (مطالعه موردی: جوانان شهر بندرعباس). تحقیقات فرهنگی ایران، 7(1)، ص94-69.
https://doi.org/10.7508/ijcr.2014.25.004
دیباجی، محمدعلی؛ توکل‌‌نژاد، مهدی (1395). بررسی مؤلفه‌های سبک زندگی دینی از منظر جوادی‌آملی و امکان بازنمایی آن در رسانه‌های مدرن. پژوهش‌نامه سبک زندگی، 1(2)، ص32-7.
ذکایی، محمدسعید؛ طالبی، ابوتراب؛ انتظاری، علی (1396). مفهوم‌سازی سبک زندگی فرهنگی. جامعه پژوهی فرهنگی، 8(1)، ص44-23.
رنج‌‌دوست، شهرام (1397). همبستگی سبک زندگی اسلامی با سلامت معنوی و اجتماعی. سبک زندگی اسلامی با محوریت سلامت، 2(4)، ص194-187.
سلم‌‌آبادی، مجتبی؛ فرحبخش، کیومرث؛ ذوالفقاری، شادی؛ صادقی، میثم (1394). بررسی ارتباط سبک زندگی اسلامی با سلامت روان دانشجویان دانشگاه بیرجند. دین و سلامت، 3(1)، ص10-1.
طوسی، نصیرالدین (1399). اخلاق ناصری. تهران: نشر خوارزمی.
فاتحی، فواد؛ فیاض، ایراندخت؛ بهشتی، سعید؛ بلندهمتان، کیوان (1398). تحلیل مبانی تربیت شهروندی از منظر آموزه‌های قرآن کریم. پژوهش دینی، شماره 39، ص263-235.
فولادی، محمد (1392). سبک زندگی دینی، جامعه و انسان دینی. معرفت، 22(3)، ص51-70.
کریم‌‌زاده، رحمت‌الله (1400). رابطۀ جامعه توحیدی و عدالت اجتماعی در کلام امام رضا(ع). پژوهش‌های اجتماعی اسلامی، 27(2)، ص100-79.
کسل، فیلیپ (1396). چکیده آثار آنتونی گیدنز. ترجمۀ حسن چاووشیان. تهران: نشر ققنوس.
کوری، جرالد (1400). نظریه و کاربست مشاوره و روان‌درمانی. ترجمۀ یحیی سید محمدی. تهران: نشر ارسباران.
محرم‌‌زاده، مهرداد؛ نوری، محمدسیوان (1400). تأثیر سبک زندگی بر هویت اجتماعی از طریق اوقات فراغت در بین دانشجویان تربیت ‌بدنی دانشگاه آزاد اسلامی واحد سنندج. جامعه‌‌شناسی ورزش، 6(16)، ص188-204.
محمدپور، احمد (1392). روش تحقیق کیفی ضد روش. تهران: نشر جامعه‌شناسان، ج1.
محمدمیرزائی، حسن؛ ذوالفقاری، ابوالفضل؛ حفیظی نافچی، فاروق (1398). پژوهش‌های اجتماعی اسلامی، 25(2)، ص28-3.
مصباح یزدی، محمدتقی (1377). اخلاق در قرآن. قم: نشر مؤسسۀ امام خمینی.
ملایی، فاطمه؛ جلالی‌‌ریگی، مهری؛ فولادی، محسن؛ مومن‌‌جو، نرگس (1401). نقش پایبندی به سبک زندگی اسلامی و سرسختی روان‌شناختی در میزان تعارضات زناشویی. سبک زندگی اسلامی با محوریت سلامت، 6(2)، ص31-50.
نایبی، هوشنگ؛ محمدی‌تلور، ستار (1392). تأثیر سبک زندگی بر هویت اجتماعی (مطالعه تجربی جوانان شهر سنندج). جامعه‌شناسی ایران، 14(4)، ص152-131.
نوروزی، رضا (1399). نقش خودشناسی در سبک زندگی اسلامی از منظر عقل و دین. عقل و دین، 12(22)، ص182-75.
یاری‌‌قلی، بهبود؛ خسروشاهی، جعفر (1397). بررسی تطبیقی مفهوم همدلی از منظر روانشناسی و مبانی اسلامی. سبک زندگی اسلامی با محوریت سلامت، 2(3)، ص163-155.
Fernandes‐Jesus, M., Lima, M.L. & Sabucedo, J.M. (2018). Changing identities to change the world: Identity motives in lifestyle politics and its link to collective action. Political Psychology, 39(5), p.1031-1047. https://doi.org/10.1111/pops.12473‏
Hornsey, M.J. (2008). Social identity theory and self‐categorization theory: A historical review. Social and personality psychology compass, 2(1), p. 204-222.    
https://doi.org/10.1111/j.1751-9004.2007.00066.x
Hudders, L. & Pandelaere, M. (2012). The silver lining of materialism: The impact of luxury consumption on subjective well-being. Journal of happiness studies, no.13, p. 411-437.‏ https://doi.org/10.1007/s10902-011-9271-9
King, K. & Church, A. (2013). We don't enjoy nature like that: Youth identity and lifestyle in the countryside. Journal of rural studies, no. 31, p. 67-76.           
https://doi.org/10.1016/j.jrurstud.2013.02.004
Liu, J., Thomas, J.M. & Higgs, S. (2019). The relationship between social identity, descriptive social norms and eating intentions and behaviors. Journal of Experimental Social Psychology, no. 82, p. 217-230.‏ https://doi.org/10.1016/j.jesp.2019.02.002
Markus, K.A. & Borsboom, D. (2013). Frontiers of test validity theory: Measurement, causation, and meaning. Routledge.‏ https://doi.org/10.4324/9780203501207