قرآن کریم.
آرون، ریمون (۱۳9۳).
مراحل اساسی سیر اندیشه در جامعهشناسی. ترجمه باقر پرهام. تهران: انتشارات علمی و فرهنگی.
ابنخلدون، عبدالرحمن (۱۳۹۷). مقدمه. ترجمه محمد پروین گنابادی. تهران: انتشارات علمی و فرهنگی.
بسطامی حسینی، زینبالسادات (۱۴۰۳). روششناسی قرآن کریم در تسهیل دستیابی انسان به رشد و موفقیت.
مطالعات معرفتی در دانشگاه اسلامی، 28(98)، ص93-120.
بهرامیاحسان، هادی؛ شیرزاد، علیرضا (1401). تبیین روشهای مرحلهای کشف آیات روانشناختی قرآن کریم.
قرآن و روانشناسی، 2(1).
حسینی رامندی، سید علیاکبر (1400). تحلیل روانشناختی رشد قرآنی و نشانههای آن.
مطالعات اسلام و روانشناسی، ۱۸(2)، ص46-25.
حیدری، بهروز؛ حسنپور، عباسعلی (1398). اعجاز قرآن کریم در پرورش و رشد عقلی بشر.
مطالعات علوم اسلامی انسانی، 31(5)، ص76-63.
راسل، برتراند (1394).
تاریخ فلسفه غرب. ترجمه نجف دریابندی. تهران: نشر نی.
رجبی، علی اصغر؛ تهامی، مرتضی (۱۴۰۱). سنّتهای الهی حاکم بر حرکت تاریخ از منظر قرآن و نهجالبلاغه. تاریخ اسلام، 22(2)، ص75-110.
سلیمانی، جواد (1389). سنّتمندی تاریخ در قرآن از منظر شهید صدر (دیدگاههای قرآنی و نوآوریهای شهید صدر در فلسفه نظری تاریخ).
تاریخ اسلام در آینه پژوهش، 25(7)، ص114-93.
شیروانی، محمد؛ سوری، روحالله (۱۴۰۳). ضرورت اضطرار بر فرایند رشد و تابآوری انسان در قرآن کریم. تفسیرپژوهی اثری، 11 (21)، ص205-228.
علیزاده موسوی، سید حامد (1402). واکاوی دیدگاههای خاورشناسان درباره رابطه قرآن و تاریخ.
قرآن شناخت، 16(2)، ص171-188.
مطهری، مرتضی (۱۳۸۷)
مجموعه آثار: علل گرایش به مادیگری. تهران: انتشارات صدرا، ج24.
نورافشان، سید جلال (۱۴۰۰). روششناسی تاریخ زندگی پیامبران در قرآن. مطالعات تاریخ اسلامی، ۱۳(۵۱)، ص۷۱-۹۴.
یحیای، داوود (1391). درک تاریخ و فلسفه آن در پرتو قرآن: ممیّزه تاریخنگاری ابنخلدون. پژوهشنامه تاریخ، 28(7)، ص56-39.
Aycan, S. (2024). Construction of an Islamically Integrated Psychological Well Being Model.
Journal of Muslim Mental Health, 18(1). https://doi.org/10.3998/jmmh.6026
Erikson, E.H. (1968). Identity: Youth and Crisis. New York: W. W. Norton & Company.
Fairclough, N. (1992). Discourse and Social Change. Cambridge: Polity Press.
Fairclough, N. (1995). Critical Discourse Analysis: The Critical Study of Language. London: Longman.
Fairclough, N. (2013). Critical discourse analysis: The critical study of language. Routledge.
Frankl, V.E. (1985). Man’s Search for Meaning. New York: Washington Square Press.
Löwith, K. (1949). Meaning in History. Chicago: University of Chicago Press.
Rahman, F.A. & Zulkefli, N.A. (2021). Quranic mental health amidst pandemic: A cultural-hermeneutic study. International Journal of Islamic and Middle Eastern Finance and Management, 14(6), p. 1134 -1149. https://doi.org/10.1108/IJIMEFM-12-2020-0630
Ricoeur, P. (1984). Time and Narrative. Vol. 1. K. McLaughlin & D. Pellauer (Trans.). Chicago: University of Chicago Press.
Rozali, N.M., Ismail, H., Jaffri, H. & Mohd Noor, N.M. (2022). The impact of listening to, reciting or memorizing the Quran on physical and mental health of Muslims: Evidence from systematic review. Journal of Religion and Health, 61(5), p. 3702–3722.
https://doi.org/10.1007/s10943-022-01564-9
White, H. (1987). The Content of the Form: Narrative Discourse and Historical Representation. Baltimore: Johns Hopkins University Press.
Yusof, N. & Khairuddin, N. (2023). Development of Islamic Psychology: Interdisciplinary approaches toward an integrated framework. Journal of Religion and Health, 62(1),
p. 105–120. https://doi.org/10.1007/s10943-022-01677-1