قرآن کریم.
ابراهیمی‌‌پور، قاسم؛ محبی، محمدعارف؛ بهادری، یوسف؛ حمزه‌‌زاده، علیرضا؛ سلطانی، مهدی؛ عباسی، مهدی و همکاران (1395). شاخص‌های خانواده مطلوب از دیدگاه اسلام، الگوی اسلامی- ایرانی پیشرفت. تهران: مرکز بررسی‌های راهبردی ریاست جمهوری.
ابن وهب دینوری، ابومحمد عبدالله (1424ق). الواضح فی تفسیر القرآن الکریم. بیروت: دارالکتب العلمیه، ج1.
ابن‌فارس، احمد (1404ق). معجم مقاییس اللغة. قم: مکتب الاعلام الاسلامی.
ابن‌‌منظور، جمال‌‌الدین (1414ق). لسان العرب. بیروت: دارالفکر للطباعه و النشر و التوزیع.
بهشتی، احمد (1377). خانواده در قرآن. قم: نشر دفتر تبلیغات اسلامی.
بوکروشه، وفاء (2014). حق الزوجه فی المعاشره بالمعروف. الآکادیمیه للدراسات الاجتماعیه و الانسانیه، 6(2)، ص43-51.
تیمى البصری، ابوعبیده معمربن‌‌مثنی (1401ق). مجاز القرآن. بیروت: مؤسسة الرسالة، الطبعة الثانیة.
جرجانی، عبدالقاهربن عبدالرحمان (1430ق). درج الدرر فى تفسیر القرآن العظیم. اردن: دارالفکر، ج1.
جوادی آملی، عبدالله (1380). تفسیر تسنیم. قم: اسراء.
حافظی، معصومه (1400). اصل قرآنی معاشرت به معروف و بازنگری روابط همسران. قم: انتشارات جامعة‌الزهرا(س).
حافظی، معصومه؛ قاضی‌زاده، کاظم (1397). نقد و بررسی دیدگاه‌‌های مربوط به تعدد زوجات در پرتو اصل معاشرت به معروف. زن و جامعه، 9(35)، ص143-172.
حرانی، ابن شعبه (1362). تحف العقول. به تصحیح علی اکبر غفاری. قم: آل علی(ع).
حرّعاملی، محمدبن حسن (1404ق). وسائل الشیعه الی تحصیل مسائل الشریعه. تهران: مکتبه الاسلامیه.
الحمیزی، فهد (2020). المعاشره و الطاعه بالمعروف (رساله الی کل زوج و زوجه). اردن: دار الصمیعی النشر و التوزیع.
دهخدا، علی‌‌اکبر (1360). لغت‌نامه. زیر نظر معین و جعفر شهیدی. تهران: انتشارات دانشگاه تهران.
راغب اصفهانی، حسین‌‌بن محمد (1412ق). مفردات الفاظ قرآن. بیروت: دارالشامیه.
رفسنجانی مقدم، مصطفی؛ محمدیان، علی (1394). پژوهشی پیرامون ماده 1103 قانون مدنی «تکلیف زوجین نسبت به حسن معاشرت با یکدیگر. مطالعات راهبردی زنان (کتاب زنان)، 18(70)، ص46-7.
زحیلی، وهبه (1418ق). التفسیر المنیر فى العقیدة و الشریعة و المنهج. دمشق: دارالفکر.
سالاری‌‌فر، محمدرضا (1389). خانواده در نگرش اسلام و روان‌‌شناسی. قم: پژوهشگاه حوزه و دانشگاه.
سبزواری، سید عبدالأعلی (1413ق). مهذب الاحکام فی بیان الحلال و الحرام. قم: مؤسسه المنار.
ستوده، هدایت‌‌الله؛ بهاری، سیف‌‌الله (1386). آسیب‌شناسی خانواده. تهران: انتشارات ندای آریانا.
شبیری زنجانی، موسی (1419ق). کتاب النکاح. قم: مؤسسه پژوهشی رای‌پرداز.
شجاعی، محمدصادق (1388). نگاهی به ریشه‌‌های روان‌‌شناسی صفات شخصیت در اخلاق. مطالعات اسلام و روان‌‌شناسی، 3(4)، ص129-153.
شهریاری، مرضیه؛ نواح، عبدالرضا (1401). تجربه زیسته زنان متقاضی طلاق از فرآیندهای وقوع طلاق. تحقیقات فرهنگی ایران، 15(1)، ص97-120.
شیخ صدوق، محمدبن علی (1413ق). من لایحضره الفقیه. قم: دفتر انتشارات اسلامى، وابسته به جامعه مدرسین حوزه علمیه قم.
صدر، محمدباقر (۱۳۹۵ق). المعالم الجدیده. تهران: مکتبه النجاح.
طباطبایی، سید محمدحسین (1367ق). المیزان فی تفسیر القرآن. تهران: دارالکتب الاسلامیه، ج6، 3-4.
طبرسی، فضل‌‌بن حسن (1379ق). مجمع البیان فی تفسیر القرآن. تهران: ناصرخسرو، ج3، 1.
طبری، محمدبن جریر(1412ق). جامع البیان فی تفسیر القرآن. بیروت: دارالمعرفه، ج3، 1.
طریحی، فخرالدین‌‌بن محمد (1375). مجمع البحرین. تهران: المکتبه المرتضویه.
طنطاوی، سید محمد (1997). اللتفسیر الوسیط. قاهره: دارتهضه مصر للطباعه و النشر و التوزیع، ج1، 3.
طوسی، ابن جعفر محمد بن الحسن (1419ق). التبیان فی تفسیر القرآن. بیروت: داراحیاء التراث العربی، ج3.
عمرانی، سیده نرجس؛ شریعتی، الهام (1399). اصل معاشرت به معروف در نظام حقوق خانواده از منظر قرآن و سنّت. در: اولین همایش ملی قرآن و روان‌‌شناسی، ص602-619.
عمید، حسن (1389). فرهنگ فارسی. تهران: انتشارات امیرکبیر.
فیروزآبادی، محمدبن یعقوب (بی‌تا). القاموس المحیط. بیروت: دار الجبل.
فیض کاشانی، ملامحسن (1091ق). تفسیر صافی. تهران: مکتبه الصدر.
قرائتى، محسن (1388). تفسیر نور. قم: مرکز فرهنگى درس‌هایى از قرآن.
قرشی بنایی، سید علی اکبر (1371). قاموس القرآن. تهران: دارالکتب الاسلامیه، چاپ ششم.
قرطبی، محمدبن احمد (1405ق). الجامع الاحکام القرآن. بیروت: داراحیاء التراث العربی، ج5.
قشیری، عبدالکریم‌‌بن هوازن (2000). تفسیر لطائف الاشارات. قاهره: الهیئه المصریه العامه للکتاب.
کرمی، محمد (1402ق). التفسیر لکتاب الله المنیر. قم: مطبعه العلمیه.
کلینی، محمدبن یعقوب (1407ق). الکافی. تحقیق على اکبر غفارى. تهران: دارالکتب الإسلامیة.
مراغی، احمد مصطفی (بی‌تا). تفسیر المراغی. بیروت: دارالفکر، ج4، 1.
مصطفوی، حسن (1360). التحقیق فی کلمات القرآن الکریم. تهران: بنگاه ترجمه و نشر کتاب.
معلوف، لویس (1382). المنجد. ترجمه محمد بندر ریگی. تهران: بنگاه ترجمه و نشر کتاب.
معین، محمد (1386). فرهنگ فارسی. تهران: نشر امیرکبیر.
مکارم شیرازى، ناصر (1371). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب الإسلامیة.
نجفی، محمدجواد؛ گلپور، صدیقه (1399). بنیاد عدالت در آیه معاشرت به معروف. تحقیقات علوم قرآن و حدیث، 17(3)، ص197-232.
نوبهار، رحیم؛ حسینی، سیده ام‌البنین (1394). قاعده لزوم معاشرت به معروف در روابط زن و شوهر. خانواده‌پژوهی، 11(1)، ص53-72.
یونسی، سید جلال (1388). مدیریت روابط زناشویی، آسیب‌ها و راه‌حل‌ها در روابط زناشویی. نشر قطره.
Amato, P.R. (2010). Research on divorce: Continuing trends and new developments. Journal of marriage and family, 72(3), p. 650-666.
Johnson, S.M. (2003). The revolution in couple therapy: A practitioner‐scientist perspective. Journal of marital and family therapy, 29(3), p. 365-384.
Kepler, A. (2015). Marital satisfaction: the impact of premarital and couples counseling. Master of social work clinical research papers.
Shultz, K.S., Whitney, D.J., Zickar & Mi.J. (2014). Measurement theory in action; case studies and exercises. Second Edition. Taylor & Fracis.
)